Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Onsekiz yirmi yaşlarımı düşünüyorum. Cıvıl cıvıl, neşe saçan ben; büyüdüm. Sigara içmeyi öğrendim, rakının nasıl içildiğini de maharetmiş gibi... Yalnızlıkla tanıştırıldım köşe başındayken, dönmemişken henüz uzatıverdi elini, uzatmalı sevgilim oldu. Aslen doğuşumla varmış da idrakim geç oldu.
Hayat dedim, hayatın altında mı kaldım?
Hayır.
Sadece pembe bulutlar gezinmeye başlarken siyaha dönüverdiler. Ara tonları tanıyamadım.
İster Polyanna desin sevenlerim ister Palyaç ...
