Sezgin Arslan Şiirleri - Şair Sezgin Arslan

Sezgin Arslan

Nerede görülmüş şakiyle akit
Kahpeyle yatağa giren utansın
Ortaklık bozulup bittiği vakit
Mahremi ortaya seren utansın

Muhannet ne bilsin şehit yasını

Devamını Oku
Sezgin Arslan

Zülfüyare dokundurup
Ayar verdim üstü kalsın
Yarası olan gocunur
Gücenen aynaya baksın

Üstüne binildi diye

Devamını Oku
Sezgin Arslan

Güzel çirkin doğulur da
İnsan olmak kolay değil
Zengin fakir olunur da
İnsan olmak kolay değil

Bulunur safı, halisi

Devamını Oku
Sezgin Arslan

Adem ile Havva’dan geldik hepimiz
Bir alâktan çoğaldık atamız aynı
Yüzsün ayrı sularda gemilerimiz
Gidiş aynı menzile, rotamız aynı

Bir ebettir nihayet sorguladığın

Devamını Oku
Sezgin Arslan

İçimde kasvetli viran duygular
Sanki terk edilmiş şehir gibiyim
Vurmuşum kederin dibine kadar
Tersine akan bir nehir gibiyim

Geçmiyor geceler, doğmaz sabahlar

Devamını Oku
Sezgin Arslan

Daralır göğsüm, nefesim
Yine seni düşünürüm
Hiçbir şeye yok hevesim
Ben hep seni düşünürüm

Gün dolanır gece çöker

Devamını Oku
Sezgin Arslan

Deli çalar derviş oynar
Bir haldesin memleketim
Dört tarafın ateş kaynar
Kor haldesin memleketim

Cahillerin yol çizdiği

Devamını Oku
Sezgin Arslan

Sağcı imiş solcu imiş, sana ne bana ne
İnsanca yaşanmaz mı hep beraber el ele
Ülkesini sevenler, hıyanetlik edenler
Bu iki ayrımdadır işte bütün mesele

Devamını Oku
Sezgin Arslan

Döktürür gözlerden yaşı
Atar yangın, kora ölüm
Dertlendirir nice başı
Açar türlü yara ölüm

Kâh baba alır kâh oğul

Devamını Oku
Sezgin Arslan

Alay edip ahalinin aklıyla
Baymak mıdır politika vekil bey
Tüyü bitmemiş yetimin hakkıyla
Doymak mıdır politika vekil bey

Mevki makam hepinizin meramı

Devamını Oku