Bugün günlerden Pazar olmalı
Sen ve senin o burcu kokun
Hala hatırımda
Kilit çelik, zindan sessiz ve karanlık
Açılmayı bekleyen
Bir yığın paslı parmaklık
Gökkuşağım ol dedi bulut;
Yağarken yağmur, ıslanırken toprak
Açılırken gülün tomurcuğu
Kaçışırken insanlar evlerine…
Birileri yudumlarken kahvesini…
Artık yakışmıyor ‘seni seviyorum’ demem sana
Seni sevmiyorum mu ki artık acaba?
Yoksa
Dokunamayışımdan mı kalbine,
Gözlerine…
Ellerine…
Bir siyahı bilirdim renklerden
Bir de beyazı solmayan
Sonra maviyi öğrendim martılardan
Denizde varmış en koyusu
En uçuğu gökyüzünde saklıymış
Balıkçı dedi ki bu iş sabır ister
Dünya çocukların olsa
Koşsam çayırlara
Hoplasam, zıplasam
Hatta gülsem ağlasam
Fırıldak çevirsem, top oynasam
Dünya çocukların olsa
Farkında olmadan sevmişim seni
Duruşunu, bakışını, gülüşünü, sesini
Aylardan Eylül ve sen
Ekim getirdi ayrılığı istemeden
İçimde biri derken dur gitme
Kelimeler yalan söylüyor aşka
Hani gözler yalan söylemezdi
Söyledi işte
Beni seviyormuşsun
Bensiz olamazmışsın
Ben olmazsam ölürmüşsün
Hepsi yalan çıktı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!