Gece geldi çöküverdi biz gündüze aymadan
Gök aldı başı gitti yıldızları saymadan
Bir dilek tutuverdim daha hiçbiri kaymadan
Tuttum ama tutuştum ummanın bedeli ağır
Kim bu işin müsebbbi sordum cancağızdan
Unuttum diyorsun,
Henüz hatırlarken unuttuğunu
Başın göğe değerken
Ne yıldızlar yuttuğunu
Belamı gözlerinin rengine koyulttuğunu
Ve daha kafiyelerce "duğunu" bulabilirim sana
benim gibi olan var mı
benim gibi rengarenk
hergün hergün gördüğü
rüyaya inanan var mı
var mı benim gibisi
benim gibi maviye denk
Sen hiç sensiz kaldın mı
Nereden bileceksin
Atilla ilhan okuyorum
Gün gece gün gece
Tasavvuri kelepçelerimden kurtulamıyorum
Kendi kendimi içine hapsettiğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!