Şeytanla Anlaşma / 7 Büyük Günah / Ahlak ...

Şeytanla Anlaşma / 7 Büyük Günah / Ahlakın Yozlaşma Süreci

Ruha Açık İhale 1

Bu yaptıklarımla ruhumu şeytana sattım,
Ve ne yazık ki Faust değil adım.
Hâlâ yüzüm var ama mecalim yok,
O aklımdan geçeni yapmaya.
Haddi zatında nihayet yaptığını yapacağım tabibin,
Dediğindense edeceğim imtina.
Bense şimdi bir sağa bir sola salınıyorum,
Zayi sonbaharın hayat verdiği son ağacın dalındaki umarsız yaprağın akıbeti gibi.
Bir an olsun hiç bu işe temayül etmemeyi,
Hayal edebilseydim,
En iyisi hayal etmezdim.
Bu bütün olan hukuksuz saçmalıkları görmezden geliyorum,
Adeta kürküm izlerken ben yiyorum,
Benliğim pervasızlıkla ve tamahkârlıkla ateşler içinde yıkandı,
Sanki kaybedecek bir şeye haizmişim gibi tavşandan şapka çıkardım.

Yalan 2

Şeytanımın iradesini kırmak benim için mutlak sondu,
İhtiraslarım da düzmece sözlerimle birlikte tutsak oldu.
Her imtihan, asla yapmam dediğim,
Bu saatten sonra hepsi cebimde birer deneyim.
Asılsız tüm sözlerime cellat kefen biçti,
Yolun sonunda Azrail bugün de siyah giyindi.

Kuruntularım 3

Bu zihnime ne zaman ki kilit vurmaya kalksam,
Olumsuz sisli düşünceler bırakmaz yakamdan,
Kuşku dolu izlenimlerle beslenir gammaz vehimlerim,
Mephistopheles umudunu yitirdi artık rehinesiyim.
Kuruntularım zihnimde bir türlü ref etmez benliğimi,
Yaptığım kötülükler sunulan anlaşmaya denk değil.
Vaziyetin dâhilinde cebren teslim alacak ruhumu,
Bu merhalede tanrıma gitsem çözemez durumu.

Ruhuma Haciz 4

"Çünkü her şey zannettiğimin aksineydi, şeytandan ilham almam inancımı yitirmemişti."

Bana iyi gelen her şeyi,
Tek mani döneminde katlettim.
En saçma durumda gemileri yaktım,
Ve de birkaç parçası hâlâ eksik mürettebatın.
Yükseğin de dibindeyim şimdi.
Yanlış zamanımda çattı kapıyı şeytan,
Günah istedi naçizane birkaç,
O sırada ruhumu sattım ve ödeştik,
Haliyle günahlar sevapların önüne geçti.
Huzurundan uzak kaç günüm geçti,
Komik olmayan bir şaka yapıp gülüp geçtim.
Hislerim açık şimdi bir yanım mahkûm bir yanım ateşte.
Ruhum muallak bedenim büsbütün Hades'de

Günahkâr Taraf 5

Bu bipolarımla yüzleştiğim günün ertesi sabahı,
Hâkim yeryüzünde işlemediklerimden pişman bir tavır.
İşlediklerimse külliyen yalan ziyan hatta,
Ancak benliğimi bulabilirim Tanrım beklerse beni arafta.
Kararsızlığım yerini umutsuzca intihara berkitti,
Düzelmekten vazgeçip yine ilkbahara tehir ettim.

Günahın Bilinci 6

Ne yapsam diner bu fırtınalar,
Üstelik yaz gününün ortasında?
Kim ki hisseder bu kadar günahkâr kendisini,
Ya da yakınır günahını bilmesinden mütevellit.
Şimdi anlam veremediğim imgeler anlam kazanacak gelecekte,
Bir bir yanlışlanacak kabul edemediğim gerçekler.
İradem dışı seçilmiş yollar beni idama götürür,
Zihnim hep bu saatlerde intiharı düşünür.

Cehenneme Kalkan Son Gemi 7

Hüsnükuruntum bir akıbete kavuşmayacak eminim.
Gayri sükûnete giden bu yolda çaresizce yaktım gemimi.
Aklımla seçtim akla karayı bunun için cezamı değil suçumu haklayın,
Şeytana sattım cennetten bu kokuşmuş rüsva alanı.
Zorlanarak istihsal ettiğim her şeyi kaybetmem çok kolay oldu.
Bu ömrümün son evresinde geçirdiğim zamanın en gerçekçi yansıması,
Kaçmalı mıyım günahlardan, olmalı mıyım bizzat kendisi günahın?
Durum rüzgârın mum alevini söndürüp, yangını körüklediği misaliyle aynı.
Bu azabın yükünü taşımakla görevlendirilmiş Atlas'ın kendisiyim,
Ben ve benliğim arasında düştüğüm ihtilafı tekrar kazandı iblisim…