Griye çalıyordu hava
Şeytan mağarasında oturmuş
elindeki zarla oynuyordu.
Diyordu acaba atsam
Düşeş gelirmi?
Düşünüyordu.
Belki zamansız ayrılmıştı
Sevgilisinden.
Bir Düşeş'ti sevgilisi.
Bir melek geçiyordu
Mağarasının önünden.
Baktı yanı başında Şeytan
Şeytan Şeytanca düşünüyor.
Dur bir sorayım adını dedi.
Melek Şeytana senin adın ne?
Şeytan Meleğin suratına bakıp
Biliyorsan sen söyle
Ben kendimi unuttum bu Dünyada
Biliyorum dedi Melek
Senin adın geldiğin mekanda
Kıyamet'ten sonra öğrenirsin ancak.
Şeytan gülümseyerek öğrensem ne olacak?
Zaten biletimi kesmiş Allah
İsmim orda olsa ne yazar.
Melek güldü
Demek kıvama gelmişsin.
Şeytan ben ne biliyim
Melek kardeşim
İnsanlar beni geçmiş Seytanlıkta
Ben bu mağaraya
kendimi zor attım
Beklerim kıyameti onlardan önce.
Kayıt Tarihi : 6.4.2006 22:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!