Şeytan! Şiiri - Veyis Veyis

Bu aralar beynimde ki kan isyan ediyor,
Şeytan,bir silahı al eline ant iç diyor,
Bazen de, al eline zehir dolu şişeleri sarhoş ol,
Kaldır başını yükseklere,eğme boynunu namertlere.

İşte,damarlarımda ki kan sellerini coşturuyorlar,
Bilmiyorlar lanet namertlerden hesap soracağımı,
Yine kaldık karanlık karlı dağlarımda yalnız,
Kuruyor artık günden güne gönül bağı.

Giderim buralardan,görülmeyen,bilinmeyenlere,
Artık kırılıyor teker tek er,
Yüreğimde isyanlı çalan sazın telleri,
Acı bir şiir sesleniyor,yüreğimin derinliklerinden.

Sana geleceğim,şiirlerimi toparlayıp,
Arkandan savuracağım, sevgimin sönmüş küllerini,
Bırakıyorum kendimi acımadan,
Serin,derin ve bulanık sularıma.

Yine çağlıyor,çalkalanan nehir gözlerimden,
Buharlaşan camlarda siliniyor adın,
Sevgimi yırtıp yakıyorum,
Yine ayazlarda ısınıyorum yanan yüreğimle.