Eşsiz ahengiyle yağan yağmurlarla
Açtıkça süzülen tomurcuklar da
Gösterime girdiğinde mart ayında
Huzurla dolmayan mı var sokaklarda
Kainat gülümserken bize adeta
Bakasım gelmiyor karşımdaki kararmış yüzlere
Gülüp duruyorlar, bakasım gelmiyor
Günahlarını bilmek içimi sıkıyor
İnsan bildiklerim de insaflı çıkmıyor
Kalbim ağlarken ben yine
Mutlu görünüyorum diye
Fark etmedi beni kimse
Haykırdım içimden sessizce
Tüm günüm geçti böyle
İçin neyse dışına
Dışın neyse karşına
Yağmur yağsa yoluna
O yansıdı boyuna
Gönlün neyse gözünde
Biri var, biri var olmalı
Ve gönlüm onu bulmalı
Sapı kopmuş bir çanta olmadan
Ağırlığını boşaltmalı
O kişi sır tutmalı
Kalbini kafese koyanlar
Ve kalpsiz dolaşan ayaklar
Var bir de kilidi yutanlar
Kendini huzurlu sananlar
Gün gelecek anlayacaklar
Malesef kalpsiz kalacaklar
Hasretin kuruldu yüreğime
Nasıl sevdim seni böylesine?
Hayalin odamın baş köşesinde
Özledim seni gönlü güzelim
Görsem de o güzel gözlerini
Sevinçlerim dolsun istiyorum
Gülüşlerim gerçek olsun
Sahte sevdalar şöyle dursun
Sahici olan beni bulsun
Kaçasım geldi bu zifiri karanlıktan
Koşarak kaçasım geldi senin yolunda
Nurunla aydınlanmak uğrunda
Arayasım geldi bir mum ışığıyla seni
Ararken kopasım geldi dünyadan
Şiir mi?
Hani kalemin çizdiği
En karanlık düşüncelere inat
Tüm ihtişamıyla sevmenin filizlenişi
Yeşil, mavi, mor bir cümbüş sanki
Güneşin her günkü inadı gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!