Senden uzakta
Senin bile haberin yok belki
İçinde hissetmiyorsun,yanmıyor yüreğin ama
Ben yanmışım bitanem.
Saçlarının kızıllığında bir alev içimi kemirmekte
Yeşil gözlüme,
Seni beklerken,
Issız limanların dostluğuna sığındım hep
Duygular birikti kıyılarımda
Taşıyamadım,bir hüzünlü şarkı olup
Yaşamak,fuzuli bir ihtiyaç,
Oyun alanı bu dünya,o kovalasın sen kaç.
Usulca kapanırsa sana kapılar,
Sen başka kapılar aç.
Engin denizlerde ufacık bir katresin sen.
Amansız bir tuzaktır sana attığın her bir kulaç.
Derin kuyulara atın beni.
Öyle ki kimse duymasın çığlıklarımı.
Hıçkırıklarım çarpsın duvarları.
Ben bilmeyeyim,kimse bilmesin beni.
Herkesin gözü önünde ama kimseye farkettirmeden,
Zamansız bir anda çıktın karşıma
En hazırlıksız anımda yakaladın beni
Yorgun ayakalarıma yürümeyi öğretirken
Nergisler yeni yeni filizlenirken yüreğimde
Engin denizlerde çırpınırken kollarım
Penceremin buğulanan camında buldum seni.
Gitme,beni böyle bırakıp gitme.
Üstüme karlı dağları devirme.
Acıma çek silahı vur beynime.
İnan bana ölmem yeter ki gitme.
Gücüm yok;
Şu ömrümde bir gün olsun gülmedim.
Gelip şu yüzümü güldürür müsün?
Ölenlerden beter oldum ama ölmedim
Şu bükük boynumu kesip öldürür müsün?
Her gün içip için için ağlarım.
Biliyordun oysa sevildiğini.
Ben de biliyordum bildiğini.
Buna rağmen kalbimdeki sevgini,
Açıp da seviyorum diyemedim.
Sen gülünce ben gizlice ağlardım.
Ve senle tanıştım.
Çok güzeldin,iyiydin.
derken gönlüme girdin.
Kalbimin en güzel odasına
Ansızın yerleşiverdin.
Ama bunu kimseye söylememiştim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!