Seyit Çalışkan Şiirleri - Şair Seyit Çal ...

Bozkırda gördüm tan yeri ağarırken,
Sabah rüzgarı saçını okşuyordu.
Doğa uyanıp mis koku dağıtırken,
Senin teninse bir başka kokuyordu

Kelebekle Arılar güle konsunlar.

Yine gönlüme sonbahar geldi eyvah!
Yine yapraklar gibi solacak umutlarım.
Rüzgarla furtınayla coşup da patlayacak,
Bozbulanık olacak o eşsiz mavilerim.

Yine gönlüme sonbahar geldi eyvah

Seni öyle sevmiştim ki;
Hem ekmeğim, hem tuzumdun.
Ben aşkınla tutuşurken,
Sense gülüp geçiyordun.

Çok şeyler istemiyordum,

Kaybolmuş bir yelkendim ufuklarda
Ne bir yönüm belliydi, ne de yolum.
Güneş gibidoğdun sonsuz deryada,
Rotamı doğrulttum, sana geliyorum.

Gökyüzü hep aynı, yıldızlar aynı.

Varlığın bir su gibi ihtiyacımdı.
İçim seninle ısınmışkolay değil.
Sabah yanında uyanmak hep rüyamdı.
Çekip gitmen sana basit, bana değil.

Sen varken ruhum bedenime sığmıyor.

İhanetin bahanesi olmaz!
Hançer yarası derin kapanmaz.
Sırtımdan vurdun beni.
Kül ettin bu bedeni.
Allah katında affın olmaz.

Yaş akan gözler sürme tutar mı?
Dağlanmış yürekler candan atar mı?
Yare hasret kalan gece yatar mı?
Hepten büyük derdim ondan gülemem.

Gönlüm prangalı, dudağım bağı.

Öyle bir vicdansız yare düştüm kaldım ki;
Allah düşmanıma bile nasip etmesin.
Gençliğimi yaşadım mı? anlamadım ki! .
Güle hasret Bülbülü,
Kurutulmuş bir gölü,
Yağmur deymemiş çölü,

Körlere değil, gözü açık olup da görmeyenlere acımak gerekir.

Öyle yaşayın öyle olun ki; yıllar sonra anlattığınızda torunlarınız sizinle gurur duysun.

Bir yanında gül bahçesi dururken,diğer taraftaki çamurlu yola giden insan, el uzatıp çektiğinizde tekrar çamurlu yola yöneliyorsa; onun için yapılacak bir şey yoktur. O, bir zavallı olduğunu ortaya koymuştur. Zamanınız boşa harcamayın ve hemen ondan uzaklaşın. Hiç olmazsa çamur bulaştırmamakla güllere iyilik etmiş olursunuz.

Bir insanın adiliği, namussuzluğu ve şerefsizliğine sessiz
kalan ve hatta hatta alıkışlayan yakın çevresi ve ailesi de
aynı karaktere sahiptir. Ve işin içinde menfaat sözkonusu
olduğu aşikardır.