Seyirci Şiiri - Kerem Hacımustafaoğlu

Kendimle meşgulken,
Yeryüzünde savaşlar...

Evim yıkılsa mı?
Veya kaçırılırsam mı,
Dünyayı görebilmeye çalışırım?

Etkim minik.
Ne dostlarımı, ne halkı, ne yakınlarımı ne de tinimi mutlu edebilirim.

Kalan zamanım da dar, yok sayılır.
İçimi felç ede ede
Bugünlere kendimi hazırlıksız bıraktım.
Hayatımı en çok adadığım şey,
İnsan aklıyla kalbini anlamaktı.
Sonucu?
Kimse benim kadar bağ aramaz ki.
Boş yani,
Yararsız. Katkısız.

Dünümün boşluğuyla yarınımı boğuyorum.
Bu sırada dünya da yanıyorsa,
Aklıma sadece yapabileceğim şeyler geliyor.

Kimse bunu sormuyor tabii.
Yalnız bir şiirle daha,
İnsanlara duygularını hatırlatmayı amaçlıyorum.