Hal, çıkar mı falda
Anlaşılır mı bir cam kenarında
Vakit tükenirken bir fincanda
Ve dedin ki inanma, hepsi sallama
Ah bilsen, diyor ki kalbim; saklama.
Geceleri sessiz rıza duamsın
Yaralı gönlümde ruha şifamsın
Zifir karanlıkta Adl'a nidamsın
Rabb'in armağanı servetimsin sen
Yüreğin deryadır bakışın ırmak,
Dönme zulmün seli aksa önünde,
Yürü hakkın doğru duran yönünde.
Hakkaniyet terazidir göğsünde,
Vicdan ile ölçer her bir kelamı.
Onur, durur alnın açık ezelde,
Gafletin gölgesinde, saklanan kahpe adam,
Bir sofra ki karanlık, kurmuşsun şer tahtından.
Sarıldığın nefsinle hüküm sürdüğün bu dam,
Zehir ile beslenir, büyür haram bağından.
Sanırsın ki ebedi, kök saldın yalanlara,
Yüzlerde maskeler, kalpte derin bir sis,
Kendi yalanında kaybolur her nefis.
Gözler görmez olur, kulaklar işitmez,
Nedir bunun aslı, kimseler bahsetmez.
Aynalar sussa da, bilir hikayeyi,
Satlıktır kalemi, yazar fazladan
Çamur at da izi kalsın arkadan
Aman kesilmesin sakın arpadan
Aldığın her ahı say gazeteci
Hakikat dururken riyadır sözü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!