Şeyh Bedreddin 24.06.1982 Şiiri - Meti ...

Rüyamda gördüm Şeyh’imi,
Koca Dev BEDRETTİN’i,
Serez'in Esnaf çarşısında.
Hüzünlü kederliydi.
Ama, umut dolu dirençliydi.
Duruyordu ortada dağ gibi.
Yakıverecekti hemen düştüğü yeri,
Kızıl kordu hani.
-Şöyle otur yanıma.
-Taş mısın! dedi, dikilip durma!
Konuşuyor, konuşuyordu Şeyhim.
Aydın’ın Türk Köylüsüyle.
Sakızlı Rum Gemiciyle.
Yahudi Esnafıyla.
Gümbür gümbürdü heyy
Bilgin dirençli bir sesti
Sanki o bendi yıkan Menderes’ti.
-Bu sofra kardeş sofrası.
-Bu sofra senin sofran.
-Emeği, alınteri senin.
-Sensin herşeyi yaratan,
-Üzümü, inciri narı,
-Halaylar çekilen baharı,
-Od’u, ocağı, evi barkı.
-Senin olacak elbet! diyordu Şeyhim.
Dadaloğlu, Pir Sultan, Karayılan,
Eğilmez baş ile salmışlar selam.
İsyan oldu, şiir oldu
Dağlar gibiydi Şeyhim.
Yüreğimle, benliğimle dinledim.
Anlattı bir bir canlarını.
Ve Börklüce’yi,
‘Edirne Sarayında dedi
Damızlanan atın nalları gibi
Aratmadı size,
Emperyalistlerin tankları,
Copları, cipleri.
Kahrolası, bitmez kiniyle
Zulmetmekte hala hepinize.
Devirde;
Bizde yendik, yenildik.
Ama o inancı, o ateşi size getirdik.
Dedi Şeyhim.
O bir kıvılcım, o bir alev,
O haklı, inançlı kavgadır.

O emeğin, o onurun,
Velhasıl o, yer yuvarlağınındır
Hiç değişmemiş dedi;
Serez’in Esnaf Çarşısı.
Emeğiyle, bileğiyle geçinen
Daha bir inançlı.
İşinde uğraşında.
Ağır sessiz ve emin yürümekte.
Emredenler, sömürgenler incelmiş,
Yeni Sömürünün peşinde.
Ama dedi Şeyhim;
Sürmeyecek, bitecek ahlar.
Yıkılacak günün birinde,
Tersine dönen çarklar.
Metin ERK