Sensiz güneş doğmaz sabahlarıma
Hasret hançer saplar yanan bağrıma
Derman olsun diye yaralarıma
Çatlamış dudaklarımı bir öpsen yeter
Gri sisli bir şehir sensiz yarınım
Ben soğukta,karanlıkta çıkmazlardayım
Sanırım sönerdi bu yürek yangınım
Uzanıp yaşlarımı sen silsen yeter
Bu zulüm,bu cevrin söyle ne için
Hasret kabulüm vuslatın hazzı için
Sevda denen muammayı çözmek için
Gülden ala sinene kondursan yeter
Hicran bu olsa gerek tek sen kokar düşlerim
Her yüzde seni bulur sende kalmış gözlerim
Erer elbet sevda tılsımına ellerim
Kına kokan saçlarında gezdirsem yeter
İki damla yaş tutunur kirpiklerime
Aşıkların gözüyle bak sen gözlerime
Can yürürdü mecalsiz hücrelerime
Yüzüme bakıpta gülümse yeter
Kayıt Tarihi : 17.5.2012 10:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben en çok senin gülüşünü özledim. Ekmeği aramaz oldum gülüşün kadar. Sen güldüğün zaman gül reçeli damlar dudaklarından. Ben en çok adımı senden duymayı özledim. Öyle bir şeydin işte sen, akıllara zarar gönlüme yar’ardın
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!