Sevmişim İşte Şiiri - Nermin Aydın

Doruklara çıkmış sevdamsın gözlerim yaşadığımız güzel anıların hayalinde ruhum sarhoş olmuş içmeden bendenim titriyor sevmişim işte...

Olur mu öyle bir şey mümkün mü seni düşünmemek seni düşününce çok mutluyum sanki mutluluk deli bir rüzgar gibi esiyor başımda sevmişim işte...

Sevdan bir üşütüyor bir savuruyor ordan oraya nasıl bir sevda bu ayaklarım sankı yere basmıyor seni görünce deli bir boran oluyorum bende sevmişim işte...

Ben ben değilim unutuyorum kendimi senin yanında bazen korkuyorum kaçmak istiyorum ayaklarım götürmüyor beni kaçmalarım`a sanki yürek değil bu beden aciz kalıyor sevmişim işte...

Sanki benim değil gözlerim hep senle bakıyor ayaklarım sana doğru koşuyor iplerim elinde gel desen koşarım ırmak olur çağlarım sana doğru yorulmam sana koşmalarım da sevmişim işte...

Nereye gitsem her yolum sana çıkıyor hayallere dalarım bakışın, gülüşün bir başkaydı işte kızmaların çocukçaydı, çocuk olurdun kızdığın zaman daha bir çocuklaşırdın sevmişim işte...

Olmaz olmaz diyorum nazar değecek bu sevgiye susmak isterken haykırışlarım başlıyor ben seviyorum ben çok seviyorum sevmek mutlulukmuş sevmişim işte...

Nermin Aydın

1/12/2008