Yanlarına yastıklar koyup
Oturmayı öğrettiler çocuğa
Kollarından tuttular
Yürümeyi öğrettiler
Konuşmayı öğrettiler hece hece
Gıdıkladılar
Gülmeyi öğrettiler
Kızarak ağlamayı,
Tehdit ederek korkmayı öğrettiler
Üzdüler
Üzülmeyi öğrettiler
Çocuğa daha neleri neleri hep öğrettiler
Fakat çocuk
Gördükçe sevilecek şeyleri
Sevdi kendi kendine
Sevdi kendi kendince
Sevmeyi zaten biliyordu çocuk
Annesini emmeyi bildiği gibi
Melekleri gördüğünde
Gülmeyi bildiği gibi
Uyumayı, uyanmayı bildiği gibi
Susadığını, acıktığını bildiği gibi
Biliyordu çocuk sevmeyi de
Nefes almayı bildiği gibi
Kayıt Tarihi : 14.11.2012 23:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!