Senin ruhun yaşlı bir çocuktu,gri renkli cinayetlere tanık olmuş.. Tenime,terin deÄŸse kıskanırdı,Ateistlerin peygamberleri.. Ä°zi,gözle görülmeyen bir intihar biçimiydin, bir türlü ölmeyi beceremediÄŸim.. Ben, olsaydı eÄŸer,senin uÄŸruna ölücektimde, şimdi sanırım şerrinden yaşıyorum.. o yüzden bu haldeyim,anlıyor musun? Aynaya baktıÄŸında,gördüÄŸün o yüzden.. Biliyorsun deÄŸil mi? sana en çok mor renk yakışıyor, morgda,morarmış bir beden.. işte böyle olduÄŸunda sen,Tanrı ayakta alkışlanır.. Al, kışların sana kalsın,eÄŸer erimiyorsa bu sıcaktada aramızdaki buzlar; ben mevsimi yazârım,yarım..
Erkan İpekKayıt Tarihi : 7.8.2011 20:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!