Sevmem hiç geceleri,
ne dost kalır ne konuşacak biri,
dağılır her biri,benim gibi,
karanlığa teslim eder gündüzleri,
seslerin, olduğu her yerleri.
Bir hüzün çöker üstüme,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
