Marifet yürek ile bakmaktır.
Göz görmez öyle herşeyi.
Yüreğini sevdiği için öldüren bilir gözümdeki buğulu acı bakışı.
Ve ehline denk gelmeyen insan ziyan olur.
Bil ki insan en çok da insanlar içinde yalnızdır.
Senin yaşattığın seni hiç yerine koyunca anlıyorsun.
İçinde kaybolduğun acı düğüm düğüm oluyor ya boğazında, yutkunamadığın o an gözünden akan iki damla yaş daha da yakıyor canımı.
Nefes olduğum nefesimi kesiyor.
Velhasıl sevdiğimin yokluğuyla baş edemiyorum.
Gidene değil kalana daha zormuş.
Sensizliğin acısıyla ölüyorum.
Ama olsun yinede seni çok seviyorum.
Kayıt Tarihi : 6.5.2025 01:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!