Sevmekten Gidince Şiiri - Özlem Karamık

Sen beni sevmekten gidince
Ötmez oldu kuşlar
Üşüyen çayın buharıydı dudaklarında kalan
Çatlayan dilimin acısıyla oyun oynadılar
Kırda ölü bulundu papatyalar
Yüzümdeki kedere misafir oldu kurtlar
Sen beni sevmekten gidince
Bulutlara bir haller oldu
Mevsimlerin dengesi bozuldu
Yaz mı kış anlamaz oldu çocuklar
Dayanmadı gelinciğin o incecik yaprakları
Kırmızıyla boyandı yollar
Sen beni sevmekten gidince
Sevmek ellerimde kaldı
Sandım ki bir cani cellat oldu
Ne var ne yok yerle bir oldu
Sen beni sevmekten gidince
Yıkıldı tüm duvarlar
Ne han ne de gönül kaldı
Özlem Özge Karamık
@sessizmektuplar