Mustafa Risalesi – Sessiz Öğreten
1. Mukaddime: Gölge ve Işık
Mustafa, görünürde yalnız bir varlık;
Oysa Halil’in gölgesinde ve kalbindeki boşlukta sürekli hazırdır.
Konuşmaz çoğu zaman, ama varlığı bir öğüt, bir ders gibidir.
O, bilginin ve hikmetin sessiz bir temsilcisidir:
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta