Sevmek Ne Uzun Kelime Şiiri - Nurşah Şenel

Sevmek istediğimden emin değilim
kalbim zavallı bir şaşkın
yemek yerken çıkan çatal kaşık sesini sevmiyorum
-biri bana sesleniyor
-sessiz ol aşk.

bir şeyler yazmak istiyorum
yazmak istediğimden emin değilim
parktaki küçük kızın tüm oğlanları dövmesinden başlayıp
tahterevalli ruhlu adamların yaşlanmış halleriyle son bulan,
sonra da nasıl bir yaşlı olmak istediğimden bahseden
bir hikaye olabilir belki bir şiir?
-hadi kılını kıpırdat içimdeki
duyabilirim seni
emin değilim.

parmaklarımı birleştirip yaptığım kalp büyüdükçe
ben uçuyorum
ağzı açık kalan şişedeki aseton gibi
korkarım hiç kalmayacağım yakında
-hadi çocuk kılını kıpırdat
ödüm kopuyor.

ağlamaktan karnım acıkırdı ufakken
istediğim an yemek yapıyorum şimdi
tabağımda tam bir baharat şöleni
sıkıldım
özleyemeyecek miyim en sevdiğim yemeği?

bana kocaman açılan kollara koşardım
kollarım uzadı şimdi
koşmuyorum ve sanki
sarılmak için daha çok düşünüyorum

mutluluklarımı toplasam,
bacak kadar bir velet
eyvah!

iz bırakanlar şimdi çok gürültülü
bilinenler canımı sıkıyor ve
tepemden savaş uçakları geçiyor.

tüm çiçek adlrını biliyorum artık
ama yaprağın eskisi kadar değeri
kalmadı bende
çimen yeşilime haki eklendi
renkler şimdi çok kalabalık
her yanı boyandı
hem de düzgünce boyandı kalbimin
çöp adam istiyorum ben
tepesinde iki bulut arasından dişlerini
gösteren bir güneş.

sevmek istediğimden emin değilken
büyüyorum ben.