Sevmek,
bazen kendini unutarak sevmektir.
Canından öte gördüğün birini sevdiğinde,
sınırların bulanıklaşır.
Sevgi, alışkanlığa dönüşmez,
o bir nefes gibi,
varoluşun ayrılmaz bir parçası olur.
Ama bazen,
sevdanın ağırlığını yalnızca bir taraf taşır.
Birisi sever, ötekisi sadece alışır.
Ben canımdan çok sevdim.
O sadece varlığıma alıştı.
Ben geceleri onun için şiirler yazdım dua ettim.
O beni hatırlamadan uyudu.
Ben yollarına çiçekler bıraktım.
O hiç dönüp bakmadı.
Ben bekledim.
O geçti...
Kayıt Tarihi : 27.5.2025 22:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!