Sevme Diye Şiiri - Mustafa Sürmeli

Vurgun yedim vurgun, kalmadı hiç umudum,
kimse birşey etmedi, kendim edince buldum.
Nerden çıktı karşıma, belaa oldu başıma,
Bakmadı göz yaşıma, can evimden vuruldum.
Nerden çıktı karşıma, belaa oldu başıma,
Bakmadı göz yaşıma, can evimden vuruldum.

Lan ben sana demedim mi, sevme diye, sevme diye!
Bu Yâr vicdansız gibi gönlünü ona verme diye.
Darbe yersen düşersin, hayata bile küsersin,
Ömrü hebaa edersin gel bu yola girme diye.

Lan ben sana demedim mi, sevme diye, sevme diye!
Bu Yâr vicdansız gibi gönlünü ona verme diye.
Darbe yersen düşersin, hayata bile küsersin,
Ömrü hebaa edersin gel bu yola girme diye.

Bir daha sevemem ki, insan bir kere sever,
Bu sevdaa benim ile burdan mahşere gider.
Yaşar mı zannedersin öyle her nefes alan,
kimisi bu dünyada gülerken acı çeker.
Yaşar mı zannedersin öyle her nefes alan,
kimisi bu dünyada gülerken acı çeker.

Lan ben sana demedim mi, sevme diye, sevme diye!
Bu Yâr vicdansız gibi gönlünü ona verme diye.
Darbe yersen düşersin, hayata bile küsersin,
Ömrü hebaa edersin gel bu yola girme diye.

Lan ben sana demedim mi, sevme diye, sevme diye!
Bu Yâr vicdansız gibi gönlünü ona verme diye.
Darbe yersen düşersin, hayata bile küsersin,
Ömrü hebaa edersin gel bu yola girme diye.