Sevme Artık Şiiri - Şimdilik Mısra

Sevme artık...
Bu kalp, seni taşıyamayacak kadar yorgun,
Her vuruşunda senin ismini mırıldanıyor
hâlâ,
Ama sen… çoktan sustun.
Gözlerime bakma artık o eski bakışla,
Oralarda senin için bir ışık kalmadı,
Ne umut kaldı içimde,
Ne de bir adım bekleyecek inanç.

Sevme artık…
Çünkü sevdan;
Bir yangındı içimi yakan,
Alev alev değil, kül kül yıkan...
Ben sana hep "kal" dedim,
Sen susarak gittin,
Ben her gece dua ettim içimden,
Sen başka bir gökyüzüne daldın sessizce...

Artık sus…
İçimde susturamadığım şeyleri uyutuyorum,
Her "seni seviyorum"un altında,
Kendimden ne kadar eksildiğimi sayıyorum
.
Sevme artık…
Yüzümdeki gülümsemeyi sen söndürdün
önce,
Sonra ellerimi bıraktın,
Sonra gözlerimi unuttun…
Ve ben, seni hâlâ aynı yerden sevdim.

Sevme artık…
Çünkü sevmek sana yakışmadı hiç,
Sen sevgiyi bir rüzgar gibi esip geçtin,
Ben fırtınanda savruldum, yıkıldım,
Ve yeniden ayağa kalkmayı senden değil,
Canımı acıtan yalnızlıktan öğrendim.
Biliyor musun?
Ben seni değil,

Sana duyduğum hayali gömdüm bu
geceye.
Artık ne sesin çalıyor kulağımda,
Ne de adın... içimde bir yankıdan ibaret.

Sevme artık…
Çünkü ben artık sevilmeye değil,
Sarılmaya değil,
Kendimi unutmamaya ihtiyacım var.
Ve eğer bir gün yüreğine gerçekten bir
sevda düşerse,
Adımı hatırlama…
Sadece sus.