Kadın:
Seviyorum seni, farkında mısın adam?
Sessizce süzülen bakışlarından
Geceye bıraktığın yalnızlıkla
Sarhoş oluyorum bazen, habersizce.
Adam:
Seviyorum seni, en derin yerimle kadın.
Adını anmadan geçen her saniye
Eksik, yarım, susturulmuş bir şarkı gibi
Kaldım sensizliğin kıyısında.
Kadın:
Dokunamadığım her sabahta
Bir parça özleminle uyanıyorum.
Sensizken bile seninle doluyum,
Ne garip değil mi adam?
Adam:
Adını anınca yanıyor içim,
Bir tebessüm düşüyor dudağıma.
Gözlerinle başlar her cümlem
Ve seninle biter, hep seninle kadın.
Kadın:
Kırgınlıklar bile yakışıyor sana
Çünkü içinde sevdan var.
Ben seni eksik değil,
Olduğun gibi seviyorum, adam.
Adam:
Ve ben seni güçlü, kırılgan,
Kahkahanda güneş, gözyaşında yağmur gibi
Her halinle seviyorum.
Sonsuz bir "evet" gibi, kadın.
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 14:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!