Seviyorum demek Şiiri - Samira Samiranin ...

Seviyorum diyen herkes seven midir?

Seviyorum
der bazı ağızlar,
rüzgâr gibi geçer, kapıyı bile kapatmaz.
Sevmekse bir fiildir aslında:
omza alınan yük, paylaşılan ekmek,
yaranın başında sabahı beklemek.

Söz gül olabilir,
ama avuçta kül bırakıyorsa
o gül susuzdur.
Seviyorum demek kolaydır;
zor olan, öfkeni suya çevirmek,
kalabalıkta elimi bırakmamaktır.

Sevgi; köşede unutulan bir sandalyeyi
sen gelirsin diye boş tutmak değil,
gelmesen de tozunu almak,
“yine de” diyebilmektir.
Hastane koridorunda sessizce yan yana oturmak,
gülüşler değil, susuşlar paylaşmaktır.

Seviyorum diyen herkes seven midir?
Sor cevabı küçük işlerde ara:
son dilimi sen mi uzattın,
yoksa en büyüğünü kendine mi ayırdın?
Üşürken kendi atkını mı verdin,
yoksa cümlelerinle mi ısıttın?

Sevmek; küsmeyi kısa kesmek,
haklıyken yumuşamak,
başkasının rüyasına yer açmaktır.
Kayıp günlerde kapıyı aralık bırakmak,
anahtarı paspasın altına saklamak,
“geç de olsa dön” demektir.

Seviyorum diyen herkes seven değildir;
çünkü seven bazen söylemeyi unutur,
çay demler, pencereyi aralar,
yara yerini üfler, adını anmadan kalır.
Sevenin sesi izdir,
iz: kapı eşiğinde bekleyen ışık,
düşerken tutan bir el,
ve kimse bakmazken bakmaya devam eden göz.

Yine de bil:
Söz, yola niyettir; iş, yolun kendisi.
“Seviyorum” demek başlar,
“buradayım” demek sürdürür,
“seninle” demek tamamlar.