Bir papatyanın yaprağında kaldı kaderimiz…
Dün gibi düşüyor üzerime anılar,
Film değil bu, yaşanmışlığın ta kendisi…
Kader, iki gönlü farklı sokaklara savurdu,
Biz aynı rüyada, farklı uyanışlara mecburduk.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta