Hayat sabun köpükleri çıkardı hep karşıma
Fırsatlar köpükler gibiydi,
Sevgiler köpükler gibiydi,
Yakaladığımda ellerimde yok oluyordu,
Yakalayamadığımda ise uçup gidiyordu....
Sonunda sabunu aldım elime
Sılayı özleyen gönlüm sızlıyor
Sevdim ama şans yüzüme gülmüyor
Yalnızlığıma Istanbul merhem olmuyor
Uzattım ellerimi boşluğa, kimse tutmuyor
Yalnız kaldım gurbette okuma aşkıyla
Sudan ateş geçti sessizce,
Firtina kapıda nöbette
Canım kapıya sıkışmış
Yüreğim mangal sevgide
Elim kaldı taş altında
Çiçeğim dedim, sulamadın
Toprağım dedim, ekmedin
Havayım dedim, solumadın
Seviyorum demekle bitti sandın
Yağmurum dedim, şemsiye açtın
Bulutum dedim, ağlattın
Dört duvar arasına sıkıştım kaldım
Kaçış yolu düşünmekten daraldım
Sıkışan değildi bedenim,
Önünü göremeyen gözlerim,
Hiçbirşey düşünemeyen beynim,
Ne yapacağını bilmeyen kalbim,
Bir varmış bir yokmuş
Bir görünüp bir kayboluyormuş.
Masalımızın kahramanı Mutluluk'muş.
Kötü Kraliçe Aşk'mış.
Kraliçe Aşk Mutluluk'u çekemezmiş.
Etrafına acı saçar, buna rağmen
Senden önce kimse olmadı,
Senden sonra çok direndim.
Sen beni hiç sevmedin,
Ben sana çok değer verdim.
Değmezmişsin bilemedim
Ağladığım günlere, düşündüğüm
Denizden bir vapur geçiyor sessiz,
Takip ediyor martılar nöbetsiz.
Bir iki simit atan olur diye,
Onlar bile çırpınıyor mecbur
İnsanlar gibi boğaz tokluğuna...
Deniz ah o deniz...
Sil gözümün yaşını bahar,
Kırık kalbimin yarası kanar,
Uzat elini ruhuma yağmur,
Kapat yüzümü kara bulut.
Ağladığımı görmesin annem
Yüreği parça parça olmasın
Sihirli Damla
Sen vardın dün yanımda
Beraber yürüyorduk yağmurla
Damlalar düştükçe çoğaldın
Son damlayla kayboldun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!