İçindeki yükleri kendine ait tut.
Yoksa sevdiklerin altında kalır.
Çözülmemiş bir iç karmaşa,
paylaşılan her anda kendini belli eder.
Bir bakışta kırılganlık,
bir susuşta şüphe belirir.
Kimse bilmez neyin seni incittiğini,
ama herkes hisseder taşan yerleri.
Ve bu taşkınlık.
en çok sevgiyi yorar.
Kendini anlamayan, yanlış anlar.
Kendini tanımayan, başkasına yabancı kalır.
İçinde barışı bulamayan,
dışarıda huzuru aramaktan yorgun düşer.
Oysa bazı denge noktaları
sadece insanın kendi içinde kurulur.
Ve o denge bulunmadan,
en yakın olan bile uzak hissedilir...
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 23:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!