er insan bir çuval bir içinde geldi bu dünya ya
Kiminin çuvalı örülmüş altından zümrütten tellerle
Biz unutulmuş tayfaya da kalmış 3 kuruşluk yamalar sanki dikilmiş bakırdan iğnelerle
Sanıldık ki piyasda bakır kadardı değerimiz çok vardı sanki ham maddemiz gibi
Yürekli gözler görürdü oysa ki çuvalların içinde ki ak zihinleri
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta