Duvarlarımız var bizim, hepimizin.
Sıra sıra yükselir, ara ara alçalır.
Çoğunca; geçit vermez, aman vermez.
Kimince; yıldızlara kadar ulaşır,
Ardını gizler, göstermez.
Yollarımız var bizim, hepimizin.
Kendince uzar gider, meçhule uzanır.
Çoğunca; taşlıdır, rahat vermez.
Kimince; uzak diyarları dolaşır,
Gece gündüz yürü, bitmez.
Özlemlerimiz var bizim, hepimizin.
Kimi zaman har'lanır, kimi zaman köz'lenir.
Çoğunca; ser verir, sır vermez.
Kimince; ruhuna kadar yükselir,
Birikir, birikir artar, eksilmez.
Ellerimiz var bizim, hepimizin.
Tırnak tırnak süslenir, parmak parmak iz'lenir.
Çoğunca; hasretini gizler, söylemez.
Kimince; boş kalmaya sözlenir,
Ölsen, sözünden dönmez.
Peki ama!
Ne için?
Artık;
Yık Duvarlarını, Kes Yollarını!
Aç Kollarını, Sarıl Bana!
Haydi, Sarıl Bana!
Çağrım Sana!
Sarıl Bana!
Bir Yudum, Sevgi İçin...!
14/02/2007 - Ankara
Deniz ÇalışkanKayıt Tarihi : 15.2.2007 10:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Adsız Narkotik Arkadaşlık Birliği'ne hediyemdir.
