Gözlerini korku sarmış karınları aç
Bir lokma ekmeğe muhtaç
Üstü başı perişan ayaklar çıplak
Ben ne çocuklar gördüm yardıma muhtaç
Yağmurda kalmışlar saçları ıslak
Evi barkı olmayan sokaklarda yaşayan
Ben ne çocuklar gördüm SEVGİ ye aç
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta