SEVGİNİN KİMSESİZLİĞİ
Gökyüzü bazen öyle hal alır ki!
Sabitlenmiş dev bulutların,
Altından incecik bulutlar süzülür.
Böylesi zamanlarda,
Sana ne kadar kızmış olursam olayım,
Bu eşsizliğin ile yeniden büyülenir,
Seni seyre dalarım.
Kör birinin görmesi kadar şaşırtıcı,
Akşam oldu!
Eve gel diyen anneden kaçan Çocuk,
Antik çağdan kalan bir eseri bulan Arkeolog kadar heyecan dolu.
Bir seni, bir yağmuru severim,
Maviliklerine sahip olmak değil de,
Nasıl denir,
Hani nasıl desem!
Bu her gün incir yemek gibi.
Karadeniz dalgasına benziyordun bazen,
Soluk soluğa kalınca,
Ağaç gövdesi de oluyordun.
Uykuları böldüğün kadar,
Ninnilerde söylüyordun.
Nasıl anlatsam yokluğunu,
Kör bıçakların acısı sanki,
Hani bir daha hiç incir yememek gibi.
25.07.2024
Huri ÇalışkanKayıt Tarihi : 25.7.2024 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
arkalarında doldurulması
mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer." C.Y.
Hak edilmeyene adanan sevgilerin yetim kalma olasılığı yüksek! Yüreğinizi döşemişsiniz! Sizi okumak ayrıcalık!
teşekkür ederim, düşünceleriniz yoruma lezzet kattı.
İncir ağacının altında "istihareye yatmak" ve uykuda geleceğini görebilmek kadar kolay olsaydı hayat… Kim bilir, belki de bu kadar acı çekilmezdi. Ne kadar iyi olurdu. Oysa bu o kadar kolay değil. Kaçan kovalanır sevda yollarında. Yol kâh şose kâh makadam…Yolcu ise hep aynı. Dikensiz bir gül bahçesi ütopyadır, galiba!
Yine pamuk yumuşaklığında dokunmuş duygular…Nasıl anlatsam, pamuk şekeri yemek gibidir şiirleriniz. Ya da eğimi az olan bir ovada akan vakur bir nehir. Kelimelere yedirilmiş duygular….İnce, narın ve asil! Menzile varmanız umudu ile, mavi gökyüzü size eşlik etsin!
teşekkür ederim, ontolojik analiz metodu, ile değerli yorumuna.
TÜM YORUMLAR (5)