Sevgimin kilidiyle…
Kendimi aldım senden, bir rüzgâr oldum,
Uzaklara savurdum duygularımı,
Kurak yüreğim, susuzluğunu yaşadı,
Tıka basa doyamadım sana, oysa açlığım sendin…
Yoruldum, yüreğimi emrine âmâda etmekten,
Bakmadığın gözlerimin, yaşlarında boğuldum,
Sevgimin yangın kızılında, ışıldayan geceler,
Ayın yakamoz masalında, dolanır durur sessizce…
Buğulu sislerin dalgın soluğu, tenime dokunur,
Kaybolurum gözlerinden anlamsızca kayarak,
Ardıma bakmayacak kadar, doluyum her şeye,
İflas eden aşkıma, lades tutmuş yüreğin zindan…
Oysa her şeye rağmen, umut trenini bekliyorum,
Bir vagonundan çıkarda, beklediğim garda durursun diye,
Ruhum bir yağmur gibi akıyor tenimden
Adımlarım kitlenir gitmez, sevgimin kilidiyle…
Oktay ÇEKAL
25.03.2014-00.12
Kayıt Tarihi : 19.5.2014 22:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!