Sevgim ugruna Şiiri - İbrahim Özdemir 2

SEVGİM UGRUNA

Sevgi ve mutluluk yaşamın en güzel abidesi,
Çocukluktan beri dilimizde dolaşır yüzlerce kasidesi,
Her gün ona koşarız yaşamdır devamlı mücadelesi,
Dagları ova,denizleri kara yaparım sevgim ugruna,

O gün onunla sözleştik ayrılmak ugrunamı asla,
Birbirimize ne olursa,öbürü ölesiye yasta,
Onun kurtulmasının ilacı derlerse Fas'ta
Sevgim ugruna hemen dönüşürüm kanatsız kuşa

Sevgimin anahtarı dagın en uç tepesinde,
Tırmanır giderim varmı ölüm bununda ötesinde,
Sayıklarım seni ölümün gece ve gündüzünde,
Sevgim ugruna taş olurum kabrinin başında.

Sevgi neymiş diye söyleme kahroluyorum,
Senin gibi sevgisizlerle ugraşmaktan mafoluyorum,
Sana kızgınlıgımdan kara çarşafa bürünüyorum,
Sevgim ugruna yaptıklarımdan cennete gidiyorum.

Ne zaman o bu dünyadan intikal etti,
Bu kadar yaşamak varmış bu da bana yetti,
Böyle yaşamak mı önüme yapılan aşılmaz bir setti,
Sevgim ugruna çektiklerim öldürmeden mafetti.

Sevgisiz dünya düşünme asla yanılırsın,
O olmayınca kurumuş çiçek gibi sararırsın,
Sevgi için gökteki buluta bile yalvarırsın,
Sevgi ugruna yollara mıcır olur serilirsin.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR