Sana beddua bile etmiyorum artık.
Çünkü sen, hak ettiğin kadar bile yer edemedin kalbimde.
Kırgınım… ama en çok da kendime.
Sana verdiğim değere, sevgime, emeğime.
Senin için savaştığım günlere, sustuğum anlara, kendimi unuttuğum her saniyeye… Senin uğruna herkese göğüs gerdim.
Oysa sen, bana sırtını dönerken bir an bile düşünmedin ne yıktığını. Ailenden görmediğin değeri verdim, görmedin.
Çevrenden bulamadığın saygıyı sundum, umursamadın. Senin için dökülen her gözyaşım,
Bir gün boynuna dolanacak sessiz bir hesap olur umarım. Ben artık seni yok sayacak kadar büyüdüm. Önümden geçsen, durmam.
Adını duysam, dönüp bakmam. Kalbim hâlâ seninle savaşsa da,
Ben o savaştan çekildim. Geri dönsen… Yine ağlarım belki içimden. Ama elim, o mesajı açmaz. Çünkü ben susunca bitti. Ve biliyor musun?
Hakkım helal… Ama sevgim haram. Çünkü o sevgi kutsaldı, sen kirlettin. Bir daha kimseye böyle sevilmezsin.
Bir daha kimse, senin için kendinden geçmez.
Akıttıgim göz yaşlarından bir yarısı seni boğan su olsun diğer yarısıyla da ölü bedenin yıkansın. Bir kız bul onu benim seni sevdiğim gibi sev o ise senin bana yaptığını yapsın sana .
Kayıt Tarihi : 6.5.2025 02:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!