Sevgiliye şiirler Şiiri - Ayşegül Sağlam

Ben bir yağmurum;
Gücüm var seni ıslatacak kadar.
Ama yağmayacağım.
Yağmama izin vermiyor bulutlar.
Affet...

Ne mutlu bana ki sıcak bir yatağım var,
Yorganım var üzerimde.
Ne mutlu bana ki anam var,
Uyutmasa da beni dizlerinde.
Ne mutlu bana ki yüzüm var
Ve yaşım var gözlerimde.
Ne mutlu bana ki insanım...
İnsanım işte...

Gözbebeklerimi tırmalıyor varlığın,
Yokluğun kirpiklerimi yoluyor.
Umutlar ufukta mor bir yığın...
Ama yüreğim acıları yoğuruyor.
Bilmiyorsun...

Kırmızı halı serilmedi ayağıma
Bu şehre gelirken.
Gidişimde mendil sallanmayacak ardımdan.
Yarına ant içmek için daha çok erken.
Ey memleket! Zorun nedir! Çekil yakamdan!

Çarpıyor yüzüme
Göğün sarhoş dalgaları.
Ey şu pervasızca dolanan dünya!
Ölümsüz mü oldun sen de?
Kes şu palavraları!

Karın yeryüzünü kapladığı gibi
Yüreğime çöken bir örtü var.
Sağım
Solum
Arkam
Önüm dört duvar...

Ne geldiğimde mutluyum artık, ne giderken.
Yalanım boşa,yeminim derken...
Ne özlerken gururluyum artık ne severken.
Yarına ge kaldın diyorlar
Oysa...
Vakit çok erken...

Göğe doğru tırmanıyor gözlerim.
Hani ellerim nerde?
Nerden geldim ki ben nere giderim?
Bak hala doğrulamadım olduğum yerde!

Sadece gözlerimi kapamam yetiyor yanında olmaya.
Ben gözümü açınca...
Sen veda ediyorsun dünyaya.
Off yaaa!
Takıldım kaldım seni ik gördüğüm mekana.
Ah şu aşk denen körolası!
Neler yaptırıyor insana!

Çakıldım kaldım dört duvarın arasına.
Hangi yana sapsam kara kapkara.
Beyazlara bürünsem de yarınların anısına
Haberim var; göçeceğim o boş diyara...

Ben beyaz bir kelebektim
Bembeyaz bir kelebek...
Güya uçup gidecektim uabildiğim yere dek.
Kopardılar kanatlarımı...

Uçuşum boşuna, kanadım kırık.
Sana kenetledim emellerimi.
Bitse bu ayrılık, kavuşsak artık.
Semaya açmışım gör ellerimi...

Yapraklar açmış artık
Ardı karanlık fındıklıkların
Göremiyorum ormanları da.
Mutluluk dediğin kaldı bir anlık.
Ya kaldı mı insanlık,
Çözemiyorum artık insanları da...