Sevgiliye niyaz Şiiri - Yüksel Ağalar

Bir olmuş çoluk çocuk nur yüzlü ihtiyarlar
Durmuş yüce divana semaya açılmış eller.
Eğik yere başlar akıyor gözden yaşlar
Gel ey sevgili seni bekler yanık gönüller.

Ömür ağacımız kurumuş can yok bedende
Özlemin tohum olup saçılmış durur yerlerde.
Filizlenen başaklar şükür eder göklere
Sevgin harman olmuş savrulur yellerde.

Gel ey güneşe ışık, aya nur veren sevgili
Seninle bulur garipler himmeti medeti
Muhtacız sana her zamankinden’de çok belli
Yalnız koyma bizi mahşer gününde.

Halka halka olup dizildi bitmez dilekler
Seni hasretle bekler beşikteki bebekler
Nakış nakış işlendi aşk ile ismin gönüllere
Gel ey sevgili derman ol bulunmaz dertlere.

Sözün duyuldu oldu âlemde velvele
Örnek oldu hayatın biz sevenlere
Gel ey sevgili duy bu imdadımızı
İlet sahibine ne olur bu niyazımızı.