Sevgiliye Şiiri - Özgür Günsay

Kendime koca bir yalan ona inanç abidesiyim
Yusuf gibi oldum zindandan da öteyim
Varlığımla yokluğumu anlayamadığım bir anda
Anladım ki kıyamet onun dudaklarının arasında

Gariptir ki kendimi anlamadan ona koştum
Nice geceleri bitmedi gitmekle yolum
-Ondan beride kendimden öteyim-
O sultan ise ben kölesiyim

Musa oldum gönlümün çölünde çölü ikiye yardım
Musa göle vurgundu gölü yardı ben ise çöle muhtacım
Kapan eğ mağara boyuma kadar günaha battım
Ölmek asılsın askıya ve bir anda dursun zamanım

Ben kendimden değil kendime uçtum kanatlarımla
Gece vakti kimse yoktu ben dokunurken yıldızlara
Rüya bitti bir anda bir balık oldum Hira'da
Hira sandığım yer bir kuyuymuş Yusuf'tan bana

Bir kuştum hakikati ötmekten ibaret
Ölmek bir inkar değil dirilişe ibadet
Bir demir isem diriliş için Davud'un elinde
Vurdukça çıksın canım kavuşayım sevgiliye