Bu yazıyı sana yazıyorum;
Odama dolan ay ışığında.
Tanımadan, yüreğimde duyumsayarak
her zerreni..
Karanlık, gece ölüm gibi sessiz.
Görmüyorum kalemin yazdığını bile.
Belkide tükenmiş bir kalem aldım
karanlıkta masamın üzerinden..
Işığı yakamıyorum bilmediğim sevgili;
annem hasta..
Odamda ay yüreğimde annem birde sen
görmediğim sevgili..
Seni çok seviyorum. Bilmeden tanımadan,
olmayacağın korkusunu yüreğimden silerek
abağlandığımsın sen.
Seviyorum seni!
Annem hasta sediğim, annem hasta.
Ben sonra yazayım sana
ışıkta annemin sağlığında...
(temmuz-2003)
İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 13.12.2006 05:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)