Sevgilinin gözlerinde bulamazsın sabahı.
O gözlerin üzerine “fena” mührü basılmış.
Şu firkatler mahvediyor, nefste kalan tamahı.
Gidenlere, kalanlara kara yazı yazılmış.
Sevgilinin gözlerinde bulamazsın sabahı.
Gözlerinden sonsuzluk, doğduğu gün çalınmış.
Kafiye bildim bileli, dilim yalanımdan şaşkın.
Bize yalan öğrettiler, o mısralar arasında.
Bırakmaya çok meylettim, azmim kalemimden aşkın.
Fakat sonuç alamadım; kelam, şehvet kıskacında.
Kafiye bildim bileli, dilim yalanından şaşkın.
İşte ateşten sanatım, hisle heva kavgasında.
Bana üzülmeyi bırak, ben seni çoktan bıraktım.
Baktım ki bir sonumuz yok, sonsuzluğu tercih ettim
Sana giden yollar ırak, gemilerimi çoktan yaktım.
Yaktım ki, daha dönmesin, yollarını berbat ettim.
Bana üzülmeyi bırak, ben seni çoktan bıraktım.
Maziden hüznümü aldım, ellerimle de mahvettim.
Kayıt Tarihi : 25.8.2010 23:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!