Yaşam içinde kendi kendimizi sorgularken, şaşılacak derecede bir boşluktu önüme çıkan…
Koca bir yaz ve koskoca bir yıl geçti, geçen yazdan bu yana.
Sahiplenemediğim düşler sonucu yaşamdaki yerimi hâlâ belirginleştiremedim.
Her adımın ardı geçmişe dayanan bir boşluk ve kuyu…
Kendi kendime hesaplaşmalarım bitmedi ve kendimi sorgulamalarım nihayet bulmadı...
Gene boşluklar var kararlarımdaki gerçekliklerimin oluşmasına göre hâlâ itirazım var yaşamın sevdaya dair kısmına…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta