Sevgilinin Ardından Şiiri - Esas Çocuk

Sen hiç hasretlik çektin mi arkadaş?
Gözlerinden yaşlar boşanırken
Onu sevdiğini haykırdın mı gecenin ortasında?
Herkes en tatlı yerindeyken uykusunun
Sen hiç ağladın mı ölesiye?

Hiç konuştun mu resminle sevdiğinin?
Onun ellerini tutmak isteyip,
Sesini duymak için dünyaları veririm deyip,
Sonra dünyaya küstüğün gün oldu mu senin?

Sevdiğinin duyamayacağını sen bile bile,
Onun hasretine ağıtlar yakıp gecenin sessizliğinde,
Seni seviyorum diye haykırdın mı sokaklarda?
Ve gecenin gündüze karıştığı yerde
Senin günlerine güneşin hiç doğmadığı oldu mu?

Onun için canımdan geçtim deyip,
Gözünün karasından gece bile korktumu hiç?
Her şarkıda hüzünlenip başını önüne eğdiğin
Hak etmedim, hak etmedik biz böyle kaderi diye
Kadere isyanını duyarabildim mi?

Sen yapmadın, yapamazsın, anlayamazsın bile!
Çünkü hasreti, sevdayı sen böyle yaşamadın ki,
Karası varsa sevdanın en karasıdır bu,
Sonunda ölüm varsa bu fani dünyanın
Bu yaşarken ölümüne sevmektir,
Umursuzca kendinden bile geçmektir belki,
'VE BEN SENİ ÖYLESİNE SEVİYORUM Kİ SEVDİĞİM;
BEN SENİ BU ŞİİR GİBİ BİNLERCE SEVİYORUM!'

illedesenn