Sevgili babam a Şiiri - Arif Bozbey

Kalk artık yatağından,artık silkinmelisin
Sen bana merhametin uzanan tek elisin
Kah oğlun azarladı,kah o sevgili karın
Dışa vurmadı bazen kalpte kaldı efkarın

Zayıflamış bir beden,altmış sekiz yaşında
Yaşlı anam birde sen,merdivenin başında

Hatalar ancak bu gün görüldü ama heyhat
Dağ delinmişti artık,dönemez geri Ferhat
Yüreğindeki sevgi kah gözünde yaş olur
Ağlarda söylemezsin,ruhuna sırdaş olur

Sadece seni buldum damlayan göz yaşımda
Gel evine durma o merdivenin başında

Yine güçlü olacak,yine bağıracaksın
Yine kahkaha atıp,türkü çağıracaksın
Dert mideden çıkmıştır,o dert senin beyninde
Bir şeyim yok de artık,her şey senin elinde

İnsanı bir taş yapan bu ekmek savaşında
Sanma hep kalacaksın,merdivenin başında

İlahi nizam böyle,yaşamdan sonra ölüm
Ölüm bir son değildir,biten küçük bir bölüm…
Belki ihmal edildin,bu hayat dalaşında
Belki o yüzden kaldın,merdivenin başında

Bu bir virgül hayatın kilometre taşında
Nokta asla konamaz,merdivenin başında