Gece kör, ben sarhoşum. Anılar boz bulanık belleğimde. Sen ise, adını koyamadığım acı bir anısın, ya da tadını unuttuğum şarap.
Defalarca söylediğim yalanlarıma inanıyorum artık. “Sevmiyorum” diye haykırıyorum yalnızlığımda. Evet, yalnızlığımda. Çünkü kimse duymuyor bu çığlıkları. Gerçek, gün gibi ortada…
Yalan haykırışların arasında bırakıp gittin beni sevgili…
Dilimin dönmediği cümleler kuruyorum rüyalarımda. Çağrılar bırakıyorum düşlerine. Uykusuz geçecek gecelerde, zorla uyuyorum yüzüne olan hasretim yüzünden. Belki bir gün…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Çok hoş ve güzel şiiriniz tebrikler
Harikaydı çok beğendim...herşeyi ile mükemmel ...yüreğinize sağlık....
çok güzel funda hanım satır satır sevgiyi işlerken farkına varmadan oya gibi işleyebilmektir asl olan, işte aşk budur içinde her şey vardır, kutlarım seni ellerine saglıkm.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta