Sevgili Şiiri - Kübra Han

İçimde kocaman sensizliğin sessizliği var sevgili,
Ne yana dönsem, rüzgar ol es istiyorum.
Uzaklığın adı var sadece,
Sesinle bile en derin huzuru buluyorum sevgili...

Önüme dizilse de sıralı dağlar,
Karşıma çıksa da fırtınalar.
Ayaklarıma gelse de bütün olumsuzluklar
Yinede seni ararimm yinede hep seni severim sevgili.

Kaldırım taşına oturmuş bütün gecelerim,
Sen benim için en güzel bilmecelerim.
Gözümün daldığı, aklımın kaldığı,
Bir coşkun ırmak gibisin sevgili.

Oy oy sevdasına vurgun yüreğim,
Seni sevmek ne büyük meziyet.
Sensizlik inan kör bir eziyet,
Gel de gör bu halimi ey sevgili.

Kalemim yazmaz oldu sensizliğin acısını,
Dilim söylemez oldu aşkının hasret acısını.
Kalbim yerinde mi bilmiyorum ammaa.
Nefes almak bile zor sevgili.