Sana fena alıştım
Fena düşünüyorum seni
Fena geliyorsun aklıma
Çok fena
Bir anlıkta olsa
Seni anmadan, düşünmeden
Yapamıyorum
Yapamıyorum mümkün değil
İsmini, sevgini, her halini
Düşlemeden duramıyorum
O sımsıcak kalbin ve
Tertemiz duyguların arasında
Kalbim mekik dokuyor
Ve bunun sonu...
Ne olur bilmiyorum bir tanem
Şu an bu tertemiz arkadaşlığın
Bana yeter de artar bile
Yarın belki yalnızca ellerini tutmak
Öbürgün ise...
Bilmiyorum...
Kayıt Tarihi : 13.12.2008 09:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
15-12-1992

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!