Sevgili... Şiiri - Hüseyin Yargı Özmen

SEVGİLİ...

sevgili,nankör yarin dudağıyla
mühürlenmiş badeye,
meze olandır...
sevgili, sevda pınarında boğulup,
susuzluktan kurumak,
nefes alamayandır...
sevgili, lokman olmak değil yareye,
kıvranandır dert etmeksizin
aşkın zehriyle...
sevgili, acıyı bal eyleyen,
sevdayı yol eyleyendir gönüllerde...
sevgili, çile çekmek, garip olmak,
aşk yoksunu yüreklerde...
sevgili, mintan olandır,
aşkın narıyla yanıp tutuşan
bedenlerde...
sevgili, güneşe tılsım,
ummana yakamozdur
halden bilene...
sevgili, ikiyken bir olan
lakin, birken iki olamayandır gerçekte...
sevgili, dingin havada
bir deli poyraz,
aşk girdabında pusulasız bir gemi,
har ateş yanarken,
iliklerine kadar titreyen,del' olandır...
ve sevgili,
gerçek iken düş,
evvel iken ahir olandır...