Yokluğunda kağıtlar,kalemlerdi biten,
Sonra sevgiler tükendi.
Diz boyu nefretlere battık,bulandık
Vurduk insanları zehirli bakışlarla,
Üzerlerine topraklar attık...
Hiçbir şey eskisi gibi olmadı,
Ne ben güldüm,ne sen gülebildin.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
